Opleiding
Dr. Wim Verhaeghe studeerde geneeskunde en tandheelkunde aan de UGent. Aan het UZ Gent specialiseerde dr. Wim Verhaeghe zich als resident en als adjunct-kliniekhoofd.
Dr. Wim Verhaeghe is een mond-, kaak- en aangezichtschirurg die daarnaast ook gespecialiseerd is in tandheelkunde en implantologie. Daarbovenop heeft hij een grote interesse in hoofd- en halsoncologie en de orthognatische chirurgie in het kader van dysgnathie, slaapapneu-syndroom en genderdysforie.
Interview
U voert een prachtig bijzonder beroep uit, waarbij veel precisie bij komt kijken. Hoe lang staat u gemiddeld op de OK?
‘Dank u. Dat hang natuurlijk af van wat er moet gebeuren, maar ik sta weleens 8 à 9 uur achter elkaar op de OK. ‘
U krijgt voornamelijk zeer kwetsbare cliënten op het spreekuur die voornamelijk in transitie zijn. Kunt u daar iets over vertellen?
‘Een deel van mijn patiënten die bij mij op het spreekuur komen zijn mensen met genderdysforie. Deze patiënten beschouwen zichzelf als behorende tot de andere sekse en zij hebben de behoefte dit gevoel te vertalen naar de realiteit. Er is een verschil tussen de beleefde seksuele identiteit en de biologische seksuele identiteit. Hieruit ontstaat de wens in transitie te gaan naar het andere geslacht. ‘
Daar zijn meerdere behandelingen voor nodig. Welke voert u uit?
‘Ik ben gespecialiseerd in Female Feminization Surgery. Daarbij wordt het mannelijke gezicht vervrouwelijken door voornamelijk correcties aan de mannelijke schedel.
FFS bestaat uit een bundel behandelingen die het gelaat vervrouwelijkt; ademsappelcorrectie, voorhoofdscorrectie, haarlijnverlaging, kin correctie, kaakhoekcorrectie en een jukbeencorrectie.’
Waarom is een chirurgische aanpassing het gelaat zo belangrijk voor transgendervrouwen?
‘De anatomie van het vrouwengelaat is anders dat die van het mannengelaat. Het aangezicht communiceert belangrijke sociale informatie. Bij het eerste contact met anderen is dat het deel van het lichaam om iemand als man of als vrouw te herkennen. Voor de transseksuele patiënt is niets belangrijker dan er voor de buitenwereld uit te zien zoals men zich vanbinnen voelt. Dat lukt niet met make-up. Mijn patiënten willen niet als transgendervrouw worden herkend, maar als vrouw.’
